Çocuğun mümkün olduğu kadar az sayıda limit ile oynayabilmesine olanak sağlayan güvenli, gizli ve özenli bir ortamda gerçekleştirilen terapidir (fiziksel ve duygusal güvenlik için). 

Oyun terapisi pek çok düzeyde iyileşmenin gerçekleşmesini sağlar. Oyun ve yaratıcılık çocuklar ile, farkındalığın dışından gelen dürtülerle  bilinçdışı süreçleri de çalışır.

Terapist, eğer uygun olduğu hissedilirse, seans sırasında neler olduğuyla ilgili çocuğa gözlemlerini geri yansıtabilir.

Bu tekniğe 'aynalama' denir.
Oyun terapisi çocuğa “özel zaman” imkanı yaratır. Modern yaşamda, çocuklar ile oyun için harcanacak vakit yok gibi gözüküyor. 

Oyun terapisinin ilerleyen seanslarında çocuğa karşılaştığı zorluklarla başa çıkma stratejileri deneyimletilir. Bu hayat ve kendi için, gelecekteki yaşamı hakkında daha olumlu bir görüş sağlamaktadır.

Seanslar tipik olarak 40 ila 50 dakika sürmektedir.

Bireysel veya çocuk grupları ile gerçekleştirilebilir.
Çeşitli teknikler - 'oyun terapisi araç takımı', çocuğun isteklerine ve 'terapistin' becerilerine göre kullanılır.

Oyun terapisi, 1930'lardan beri psikiyatride bulunan ve o zamandan da önce yüzlerce hatta binlerce yıl önce yapılmış bir terapidir. 1930'lu yıllarda akademisyenler oyun terapisini çocuklarda uygulama alanı haline getirdiler.

“Çocuk, yapmayı sevdiği şeylerden, en sevdiği oyuncaklardan, evcil hayvanlarından, arkadaşlarından, vb. şeylerden bahsettiğinde kendisinden çok daha fazla şeyi açığa vurmaktadır.´´
( Gitelson, 1938).

Oyun terapisi
“Eğitimli oyun terapistlerinin, psikososyal zorlukları önleme veya çözme ve optimal bir büyüme ve gelişmeyi sağlamada yardımcı olmak için terapötik oyun oynamalarını içeren, kişilerarası bir süreci kapsayan, teorik bir modelin sistematik kullanımıdır''
(Oyun Terapisi Derneği).

Bu tanımlara dayanarak, çocuğun sağlıklı gelişimi, oyun terapisinin birincil hedefi olarak görüldüğü açıktır.

İngiliz Oyun Terapistleri Derneği (BAPT) 'ne göre, oyun terapisi, çocukların karmaşık duyguları ve “kendi seviyesinde ve kendi hızlarında iletişim kurmak için sorgulama veya tehdit hissetmeden oyun oynamalarını” sağlar (İngiliz Oyun Terapistleri Derneği).
Bu, genellikle çocuklar için oyun terapisinin önemli bir yönüdür; çocuğun kendi hakkında ne kadar açıklama yaptığını kontrol edebileceğini düşünmesini sağlamaktadır.

Oyun terapisi, gençlere ve yetişkinlere göre daha küçük çocukların farklı şekillerde oynadıkları çalışmalar ile düzenlenmektedir.

​

Oyun terapisi fikri, çocukların geleneksel bir terapi seansında olacaklarından daha fazla kendilerini ifade etmeye istekli oldukları, daha rahat bir duruma yerleşmelerine izin vermektir.